Rozmowa z Felicytą Krawczyk pochodzącą ze wsi Luboszyce pod Opolem – tam się wychowywała i jako dziecko doświadczała lokalnego życia śpiewaczego, z którego kształtu i bogactwa nie zdawała sobie sprawy, mimo że uczestniczyła w nim żywo razem z rodziną.
Wskutek zmian warunków i stylu życia, podyktowanych również decyzjami politycznymi względem ludności rodzimej, przekaz międzypokoleniowy został zahamowany. Felicyta zna od dziecka luboszyckie śpiewaczki – Łucję Wocław i Krystynę Nawrat, pamięta sytuacje, w których gromadnie śpiewano, i zdaje sobie sprawę, po co to robiono. Natomiast repertuar nie był jej już znany. Z bogatych tradycji muzycznych Luboszyc zdała sobie sprawę jako osoba dorosła mająca już pewną wiedzę na temat kultury ludowej wsi. To, że dorastała we wsi bardzo rozśpiewanej, było dla niej niemałym odkryciem.
■
Felicyta Krawczyk – Ślązaczka, nauczycielka i przewodniczka turystyczna, osoba żywo interesująca się kulturą i sztuką, w tym śląską. Jak sama mówi, urodziła się, jak siekli owies, o czym jej ojciec Roch przyjechał do Kolanowic powiedzieć rodzinie. Jej dzieciństwo to przełom lat 60. i 70. XX w. Płynnie posługuje się lokalną odmianą śląskiego właściwą miejscowości, z której pochodzi, co dla jej pokolenia już nie jest takie oczywiste. Wychowana w Luboszycach, po zdobyciu wykształcenia rozpoczęła pracę w Opolu i tam zamieszkała. Chętnie bierze udział w wydarzeniach związanych z lokalnym tradycyjnym śpiewem ludowym. Jest inicjatorką rozpoczęcia działalności z nim związanej w swojej wsi.
Pocztówkę zrealizowała: Iwona Wylęgała – etnolożka, etnomuzykolożka oraz śpiewaczka i animatorka kultury. Zajmuje się tradycyjnym śpiewem ludowym z Górnego Śląska, a szczególnie jego opolskiej części. Dokumentuje i bada folklor muzyczny, a także zajmuje się edukacją. Prowadzi warsztaty śpiewacze oraz wykłada śpiew śląski na Podyplomowych Studiach Muzyki Tradycyjnej na Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach. Jest autorką audycji radiowych oraz filmów poświęconych pieśniom ludowym.
Pieśń w audycji:
– „Rozkwitneła biała róża”, wyk. Łucja Wocław
Mastering: Adam Mart
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego” oraz logotypu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego

■
Fot. Po prawej Felicyta Krawczyk, Ślązaczka, nauczycielka i przewodniczka turystyczna, interesująca się kulturą i sztuką, w tym śląską, oraz po lewej Iwona Wylęgała. Fot. Iwona Wylęgała 2025

Zaczynał od popularnego w czasach jego młodości big beatu, by finalnie zająć się na dobre muzyką tradycyjną – graniem, nauczaniem, wykonywaniem drewnianych instrumentów ludowych: bębenków, basów, suk, skrzypiec. Nie narzeka na brak zamówień. Jego instrumentami interesują się osoby prywatne oraz muzea z Polski, Europy; zawędrowały nawet do Tajlandii.
•
Rozmowę ze Zbigniew Butrynem – muzykantem i budowniczym instrumentów ludowych, przeprowadziła Julita Charytoniuk – kulturoznawczyni, uczennica wiejskich śpiewaczek.
•
Wykorzystano nagrania:
– „Nim wstanie dzień”, muz. Krzysztof Komeda, wyk.Zbigniew Butryn, nagr. Julita Charytoniuk, 2025
– „Rosła ja se rosła”, wyk. Zbigniew Butryn
– „Kozak”, wyk. Kapela Butrynów
– „Podróżniak ze Zdziłowic”, wyk. Zbigniew Butryn
– „Na rozstajnych drogach”, wyk. Zbigniew Butryn, nagr. Julita Charytoniuk, 2025
– Podróżniak „Sukmaniarz”, wyk. Kapela Butrynów, Festiwal muzyki tradycyjnej „Na rozstajnych drogach”, Stara Droga 2019
– „Szło sobie dwóch dziadów”, wyk. Zbigniew Butryn, nagr. Julita Charytoniuk, 2025
– „Oberek Sulowskich”, wyk. Kapela Butrynów
•
Więcej informacji:
https://muzykatradycyjna.pl/do-sluchania/rozmowa-z-mistrzem-zbigniewem-butrynem-roztocze-lubelskie-instrumenty/
•
Materiał powstał w ramach programu muzykatradycyjna.pl, który jest realizowany przez Forum Muzyki Tradycyjnej we współpracy z Narodowym Instytutem Muzyki i Tańca – Pracowni Muzyki i Tańca Tradycyjnego. Program jest finansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Tematyka ludu, jego polityczności, form kultury, stylów życia w ostatnim czasie jest żywo obecna nie tylko wśród badaczy. Wzbudza także ogromne zainteresowanie społeczne, wywołując przy tym ogromne emocje i spory. Jednocześnie na pierwszy plan wysuwają się opowieści o nędzy, głodzie, ucisku i przemocy. Skąd się to bierze? Czy ten obraz nie jest zbyt jednostronny? Na ile trwałe jest to zainteresowanie ludowością? Czym różni się od powracających co jakiś czas fal chłopomanii? Porozmawiamy o tym z prof. Małgorzatą Litwinowicz-Droździel z Instytutu Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego, współorganizatorką konferencji naukowej „Zwrot ludowy — mroczne widmo, czy nowa nadzieja?”, która na początku listopada odbyła się w Warszawie.
●
Rozmowę poprowadził Michał Nowak – dziennikarz radiowej Dwójki, filozof, klarnecista.
●
prof. Małgorzata Litwinowicz-Droździel – profesorka UW w Zakładzie Historii Kultury IKP UW, historyczka kultury polskiej XIX wieku, lituanistka, animatorka kultury. Zajmuje się problematyką polskiej nowoczesności, w szczególności kwestiami związanymi z przemianami medialnymi i wynalazczością. Kieruje pracami międzyzakładowego Zespołu Kultury XIX wieku. Prowadzi zajęcia z historii kultury XIX wieku. Autorka książek: Zmiana której nie było Trzy próby czytania Reymonta (2019), O starożytnościach litewskich. Mitologizacja historii w XIX-wiecznym piśmiennictwie historycznym b. Wielkiego Księstwa Litewskiego (2008), współredaktorka tomów Opowiedziane. Historia mówiona w praktykach humanistycznych (2019), Praktyka–utopia–metafora. Wynalazek w XIX wieku (2016) oraz Ekspozycje nowoczesności. Wystawy a doświadczanie procesów modernizacyjnych w Polsce 1821–1929 (2017). Jest także współautorką podręcznika do wiedzy o kulturze dla szkół ponadgimnazjalnych Człowiek w kulturze (2006), współtłumaczką książki Eugenio Barby Teatr. Samotność, rzemiosło, bunt (2003) oraz autorką koncepcji i redaktorką publikacji popularyzujących sztukę opowiadania – Przyjemności opowiadania (2006) i Małe muzea, duże historie (2014). Publikowała m.in. w „Przeglądzie Humanistycznym”, „Dialogu”, „Pamiętniku Literackim”, „Kulturze Współczesnej”, „Tekstach Drugich“. W latach 2013–2017 roku wspólnie z prof. Pawłem Rodakiem kierowała projektem badawczym „Ekspozycje nowoczesności. Wystawy krajowe i tematyczne na ziemiach polskich w latach 1821–1929 a doświadczanie procesów modernizacyjnych” finansowanym ze środków NPRH. Jest członkinią zespołu realizującego projekt finansowany ze środków NCN „Życie pisane na konkurs. Praktyki pamiętnikarskie w Polsce 1918–1939 (analiza – recepcja – znaczenie)”. Zajmuje się działalnością animacyjną, edukacyjną i popularyzatorską, jest współzałożycielką Stowarzyszenia „Grupa Studnia O.”. W latach 2006–2018 kierowała Międzynarodowym Festiwalem Sztuki Opowiadania, który co roku odbywa się w Warszawie.
●
Rozmówki odbywają się w niezobowiązującej atmosferze z aktywnym udziałem publiczności.
●
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury oraz ze środków własnych Stowarzyszenia Dom Tańca (1%).
●
Rozmówki wiejsko-miejskie to cykl spotkań w Ambasadzie Muzyki Tradycyjnej na warszawskim Jazdowie. Pomysłodawcą i gospodarzem Rozmówek jest Stowarzyszenie Dom Tańca.
●
Rozmowa odbyła się w listopadzie 2024 r.

Druga połowa XX wieku opisywana jest często jako okres niespotykanego nigdy wcześniej awansu społecznego mieszkańców wsi. Proces industrializacji Polski i związany z nią napływ ludności wiejskiej do miast, punkty za pochodzenie, instytucje wspierające twórczość ludową – mogłoby się wydawać, że świat stanął otworem. Nie obyło się jednak bez napięć i gier statusowych, a bariera poczucia obcości i wstydu wydawała się czasem nieprzekraczalna.
O mobilności społecznej w Polsce Ludowej porozmawiamy z dr Magdaleną Szcześniak z Instytutu Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego, autorką książki „Poruszeni. Awans i emocje w socjalistycznej Polsce”.
●
Rozmowę poprowadzi Michał Nowak — dziennikarz radiowej Dwójki, filozof, klarnecista.
●
dr Magda Szcześniak — kulturoznawczyni, badaczka kultury wizualnej i historii kultury polskiej XX wieku. Szczególnie interesują ją polityki reprezentowania klas społecznych i konfliktów klasowych, a także praktyki wizualnego konstruowania tożsamości – w życiu codziennym oraz sztuce. W Instytucie Kultury Polskiej UW kieruje specjalizacją „Kultura wizualna” oraz prowadzi zajęcia poświęcone m.in. przemianom struktury klasowej w dwudziestowiecznej Polsce, antropologii kultury wizualnej, współczesnym teoriom tożsamościowym i metodologii badań wizualnych. Od września 2024 roku pełni funkcję Zastępczyni Dyrektora ds. naukowych. Autorka książki Normy widzialności. Tożsamość w czasach transformacji (2016), poświęconej kulturze wizualnej – obrazom i praktykom patrzenia – w okresie transformacji ustrojowej oraz licznych artykułów w pismach naukowych (m.in. w „New Literary History”, „Journal of Visual Culture”, „Oxford Art Journal”, „Tekstach Drugich”, „Kontekstach”, „Praktyce Teoretycznej”, „Kulturze i Społeczeństwie”, „Didaskaliach”). W najnowszej książce, Poruszeni. Awans i emocje w socjalistycznej Polsce (2023), Magda Szcześniak przywraca pamięć o doświadczeniu mobilności społecznej, elektryzującym temacie debaty publicznej okresu PRL. Analizując różnorodne źródła – literaturę, pamiętniki, prasę, film i telewizję – zadaje w niej pytanie o to, w jaki sposób społeczeństwo polskie przeżywało i wyrażało doświadczenie radykalnej przemiany struktury społecznej po II wojnie światowej, przede wszystkim procesów mobilności społecznej klasy robotniczej i chłopskiej.
●
Rozmówki odbywają się w niezobowiązującej atmosferze z aktywnym udziałem publiczności.
●
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury oraz ze środków własnych Stowarzyszenia Dom Tańca (1%).
●
Rozmówki wiejsko-miejskie to cykl spotkań w Ambasadzie Muzyki Tradycyjnej na warszawskim Jazdowie. Pomysłodawcą i gospodarzem Rozmówek jest Stowarzyszenie Dom Tańca.
●
Rozmowa odbyła się w październiku 2024 r.

Mieszkali na wsi, ale pracowali w mieście. Chłopi zazdrościli im lepszych domów, a mieszkańcy miast widzieli w nich konkurentów i pogardzali ich odmiennością kulturową. Chłoporobotnicy – zawieszeni między miejskością i wiejskością – przedstawiciele nowej grupy społecznej, która powstała w czasach Polski Ludowej. O ich życiu, pełnych uprzedzeń stosunkach z ludnością miejską i wiejską, zmianach, które wprowadzali poprzez swoją obecność oraz narosłych wokół nich mitach rozmawiamy z prof. Jerzym Kochanowskim – historykiem z Uniwersytetu Warszawskiego.
●
Rozmowę poprowadził Michał Nowak – dziennikarz radiowej Dwójki, filozof, klarnecista.
●
prof. dr hab. Jerzy Kochanowski – absolwent Instytutu Historycznego UW (magisterium 1984; doktorat 1991, habilitacja 2001, profesura 2012). 1988–2020 pracownik Instytutu Historycznego UW, 1993–2000 wykładowca w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, od 2020 współpracuje z Muzeum Tatrzańskim w Zakopanem. W latach 2000–2005 pracownik naukowy Niemieckiego Instytutu Historycznego w Warszawie, w 2007 r. profesor gościnny uniwersytetu w Moguncji, 2011–2012 i 2018 senior fellow w Imre-Kertész-Kolleg w Jenie i wykładowca na uniwersytecie w Jenie. Zajmuje się m.in. dziejami społecznymi i kulturowymi Polski i Europy Środkowo-Wschodniej w XX w., kulturami wizualnymi (karykatura, fotografia), oral history, II wojną światową, stosunkami polsko-niemieckimi, dziejami przymusowych migracji w XX w. Od 2003 członek redakcji „Przeglądu Historycznego”, 2013–2018 redaktor naczelny; od 2015 członek redakcji kwartalnika „Zeitschricht für Ostmitteleuropa-Forschung” (Herder-Institut, Marburg). Od 2019 członek prezydium Wspólnej Polsko-Niemieckiej Komisji Podręcznikowej. Członek Rad Naukowych/Programowych/Redakcyjnych: „Muzealnictwo” (od 2014), „Kronika Warszawy” (od 2015), Dom Spotkań z Historią w Warszawie (od 2006), Ośrodek „Karta” (od 2008), Centrum Badań Historycznych Polskiej Akademii Nauk w Berlinie (od 2014), „Topographie des Terrors”, Berlin (od 2018).
●
Rozmówki odbywają się w niezobowiązującej atmosferze z aktywnym udziałem publiczności.
●
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury oraz ze środków własnych Stowarzyszenia Dom Tańca (1%).
●
Rozmówki wiejsko-miejskie to cykl spotkań w Ambasadzie Muzyki Tradycyjnej na warszawskim Jazdowie. Pomysłodawcą i gospodarzem Rozmówek jest Stowarzyszenie Dom Tańca.
●
Rozmowa odbyła się w czerwcu 2024 r.

Jest rzeczą znamienną, że zarówno w edukacji, jak i w głównym nurcie kultury historia zniesienia pańszczyzny pozostaje właściwie nieobecna. A przecież pełna meandrów opowieść o powolnym wyrywaniu się ze zniewolenia społecznego, materialnego, politycznego i mentalnego wydaje się nie tylko fascynująca, ale i skrojona pod formę powieści lub scenariusza filmowego. Skąd więc to zaniedbanie? I co mówi nam ono o nas samych? Zastanawiamy się nad tym z prof. Andrzejem Lederem — filozofem kultury z Polskiej Akademii Nauk.
●
Rozmowę poprowadził Michał Nowak — dziennikarz radiowej Dwójki, filozof, klarnecista.
●
prof. Andrzej Leder — kierownik Zespołu Filozofii Kultury, Instytut Filozofii i Socjologii PAN. Urodzony w 1960 roku, doktor habilitowany, profesor w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN. Wydał rozprawy filozoficzne: Nieświadomość jako pustka. Wokół myśli Freuda i Husserla, oraz Nauka Freuda w epoce „Sein und Zeit”, pracę na temat historii Polski: Prześniona rewolucja. Ćwiczenie z logiki historycznej, rozprawę dotyczącą idei filozoficznych w XX-wiecznej Europie: Rysa na tafli. Teoria w polu psychoanalitycznym, a także, po angielsku: The Changing Guise of Myths. Naucza w Szkole Nauk Społecznych IFiS PAN i w Collegium Civitas. Mieszka w Warszawie.
●
Rozmówki odbywają się w niezobowiązującej atmosferze z aktywnym udziałem publiczności.
●
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury oraz ze środków własnych Stowarzyszenia Dom Tańca (1%).
●
Rozmówki wiejsko-miejskie to cykl spotkań w Ambasadzie Muzyki Tradycyjnej na warszawskim Jazdowie. Pomysłodawcą i gospodarzem Rozmówek jest Stowarzyszenie Dom Tańca.
●
Rozmowa odbyła się w grudniu 2023 r.

Wpisywały się w naturalny porządek rzeczy. Uczyły wszystkiego, co niezbędne, by zająć z góry wyznaczone miejsce w społeczności. Tylko nieliczne miały szansę na wyłamanie się z tego porządku. Otaczano je opieką, ale — na sposób niemal fatalistyczny — godzono się z każdym wyrokiem losu. O wiejskich dzieciach na przełomie XIX i XX wieku, sposobie ich wychowywania, a także wpływie rozmaitych instytucji oraz przemian cywilizacyjnych na ich życie rozmawiamy z prof. Włodzimierzem Mędrzeckim, historykiem z Polskiej Akademii Nauk. Rozmowę poprowadził Michał Nowak — dziennikarz radiowej Dwójki, filozof, klarnecista.
●
Włodzimierz Mędrzecki (ur. 9 listopada 1959 w Chełmie) – polski historyk, prof. dr hab. W 1983 ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim. W 1991 obronił pracę doktorską „Socjalizacja młodzieży chłopskiej na ziemiach Polski centralnej 1864-1939”. W 2001 uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy „Niemiecka interwencja militarna na Ukrainie w 1918 roku”. W 2009 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych. Specjalizuje się w etnografii historycznej, historii najnowszej, historii społecznej, stosunkach narodowościowych na ziemiach polskich. Pełni funkcje kierownika Zakładu Historii Społecznej XIX i XX wieku Instytutu Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk oraz sekretarza Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Był zastępcą dyrektora Instytutu Historii PAN oraz Sekretarza Generalnego Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Historycznego. Jest członkiem Komitetu Ewaluacji Jednostek Naukowych Polskiej Akademii Nauk.
●
Rozmówki odbywają się w niezobowiązującej atmosferze z aktywnym udziałem publiczności.
●
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury oraz ze środków własnych Stowarzyszenia Dom Tańca (1%).
●
Rozmówki wiejsko-miejskie to cykl spotkań w Ambasadzie Muzyki Tradycyjnej na warszawskim Jazdowie. Pomysłodawcą i gospodarzem Rozmówek jest Stowarzyszenie Dom Tańca.
●
Rozmowa odbyła się w grudniu 2023 r.

Gospodynie harujące od świtu do nocy, folwarczne wyrobnice, mamki, dziewki pracujące w bogatszych gospodarstwach. Biedne i bogatsze. Wydane za morgi i te, które miały coś do powiedzenia w sprawie własnego losu. Babki i prababki większości współczesnych Polaków. Jaki był ich status? Czy ich świat był tak sztywny jak się wydaje? A może w jego ramach była całkiem spora szansa na spełnione życie?
●
Gościem „Rozmówek wiejsko–miejskich” jest Joanna Kuciel-Frydryszak – autorka książki „Chłopki. Opowieść o naszych babkach”. Rozmowę prowadzi Michał Nowak — dziennikarz radiowej Dwójki, filozof, klarnecista.
●
Joanna Kuciel-Frydryszak – dziennikarka, absolwentka polonistyki na Uniwersytecie Wrocławskim. Autorka biografii "Słonimski. Heretyk na ambonie", nominowanej w najważniejszych konkursach na Historyczną Książkę Roku (im. K. Moczarskiego i O. Haleckiego), cenionej biografii Kazimiery Iłłakowiczówny "Iłła" (Marginesy 2017), nominowanej do Nagrody im. Józefa Łukaszewicza, oraz bestsellerowej książki "Służące do wszystkiego" (Marginesy 2018), która znalazła się na liście dziesięciu najważniejszych książek 2018 roku dwumiesięcznika „Książki. Magazyn do Czytania” i dostała nominację do Nagrody Historycznej „Polityki” oraz Nagrody „Newsweeka” im. T. Torańskiej. Jej najnowsza książka książka to "Chłopki. Opowieść o naszych babkach" (Marginesy 2023).
●
Rozmówki odbywają się w niezobowiązującej atmosferze z aktywnym udziałem publiczności.
●
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury oraz ze środków własnych Stowarzyszenia Dom Tańca (1%).
●
Rozmówki wiejsko-miejskie to cykl spotkań w Ambasadzie Muzyki Tradycyjnej na warszawskim Jazdowie. Pomysłodawcą i gospodarzem Rozmówek jest Stowarzyszenie Dom Tańca.
●
Rozmowa odbyła się w października 2023 r.

Pochodzi z jednego z najbardziej znanych klanów muzycznych w Polsce. Przeszedł wszystkie szczeble klasycznej edukacji muzycznej, by zakończyć ją studiami kompozytorskimi na Akademii Muzycznej w Katowicach. Mimo to, jednym z ważniejszych odkryć dla Szczepana Pospieszalskiego – kompozytora, trębacza i multiinstrumentalisty – okazała się muzyka tradycyjna centralnej Polski. Poznawanie jej rozpoczął od grania do tańca w znanej kompanii Janusza Prusinowskiego. O tym w jaki sposób uprawianie muzyki „in crudo” rozwinęło jego warsztat i wrażliwość muzyczną opowiedział w rozmowie z Marcinem Lorencem.
•
W rozmowie wykorzystano utwory:
– „Witkowskich na Bilmana”, wyk. Tęgie Chłopy, nagr. z płyty „Dansing”, wyd. Muzyka Odnaleziona, 2015
– Mazurek Ciarkowskiego, wyk. Janusz Prusinowski Trio, nagr. z płyty „Po kolana w niebie”, wyd. Słuchaj Uchem/Oriente 2013
– Oberek Jana Bogusza, wyk. Józef Zaraś – skrzypce, Stanisław Budzisz – bębenek, nagr. z płyty „Muzyka Źródeł: Józef Zaraś z Nieznamierowic”, wyd. Polskie Radio, 2020
– „Chłop od Rudek, wyk. Tęgie Chłopy, nagr. z płyty „Dansing”, wyd. Muzyka Odnaleziona, 2015
•
Realizacja podkastu: Marcin Lorenc
Mastering: Adam Mart
•
Polecamy:
– Janusz Prusinowski Kompania
http://www.januszprusinowskikompania.pl/
– Tęgie Chłopy
https://tegiechlopy.pl/
– Monodia Polska
https://www.youtube.com/@Monodya/videos
oraz projekty autorskie:
– Santabarbara
https://www.youtube.com/watch?v=zR0kYblfNIM
– „Syn Gwiazdy” – słuchowisko
https://www.youtube.com/watch?v=J0RoS16Kw8s
•
Podkast jest realizowany przez Forum Muzyki tradycyjnej w ramach zadania „Muzyka tradycyjna. Podaj dalej!” w 2024 r.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego

O tym, jak muzyka tradycyjna dodaje energii życiowej, o gościnności i otwartości, która sprzyja dobrym relacjom i przekazywaniu muzyki między pokoleniami. O tym, że wytrwałość i upór pomagają w osiąganiu celów. O muzyce, która może uzdrawiać i dawać długowieczność. A wreszcie o tym, jak wspólna pasja do muzyki daje szczęście i zgodę w małżeństwie. Opowiadają śpiewaczka i skrzypek; Jadwiga i Józef Tomczykowie ze wsi Mroczki Małe w Sieradzkiem.
Rozmowę z mistrzami przeprowadziła Joanna Szaflik.
•
W audycji wykorzystano nagrania:
– Owijok „Jak mi bydzie, tak mi bydzie”, wyk. Józef Tomczyk, nagr. z płyty Sieradzkie melodie i pieśni cz. 2, wyd. Muzeum Okręgowe w Sieradzu, Sieradz 2008
–„O szóstej godzinie", wyk. Zespół Śpiewaczy „Dukat"” z Mroczek Małych, nagr. z płyty Sieradzkie melodie i pieśni cz. 3, wyd. Muzeum Okręgowe w Sieradzu, Sieradz 2009
– Owijok, wyk. Józef Tomczyk, nagr. Joanna Szaflik, 2024
– Owijok „Dziewczyno kochana”, wyk. Józef Tomczyk, nagr. z płyty Sieradzkie melodie i pieśni w krzesiwowym przekazie, wyd. Powiatowy Ośrodek Kultury w Sieradzu, Sieradz 2006
– Przyśpiewki „Od sieradza”, wyk. Jadwiga Tomczyk i Józef Tomczyk, nagr. Joanna Szaflik, 2024
– Polka „Szmyt”, wyk. Józef Tomczyk, nagr. Joanna Szaflik, 2024
– „Kądziołka", wyk. Kapela „Dukat” (Stanisław Szafirowicz – harmonia trzyrzędowa, Józef Tomczyk – skrzypce, Zenon Lipiński – baraban), nagr. z płyty Sieradzkie melodie i pieśni cz. 2, wyd. Muzeum Okręgowe w Sieradzu, Sieradz 2008
– Owijok „Zalewajka”, wyk. Józef Tomczyk, nagr. Joanna Szaflik, 2024
– Owijok „A jo niy wiym”, wyk. Józef Tomczyk, nagr. z płyty Sieradzkie melodie i pieśni cz. 1, wyd. Muzeum Okręgowe w Sieradzu, Sieradz 2006
– „Oj mamo moja mamo”, wyk. Zespół Śpiewaczy „Dukat” z Mroczek Małych nagr. z płyty Sieradzkie melodie i pieśni cz. 3, wyd. Muzeum Okręgowe w Sieradzu, Sieradz 2009
– Owijok „Chłopol”, wyk. Józef Tomczyk, nagr. z płyty Sieradzkie melodie i pieśni cz. 1, wyd. Muzeum Okręgowe w Sieradzu, Sieradz 2006
•
Realizacja podkastu: Joanna Szaflik.
Montaż: Anna Blachowska
Mastering: Adam Mart
•
Podkast jest realizowany przez Forum Muzyki tradycyjnej w ramach zadania „Muzyka tradycyjna. Podaj dalej!” w 2024 r.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego